H.P. Bremmer was rond de eeuwwisseling een invloedrijk kunstpedagogen, en daarnaast een van de weinige pointillisten die ons land kent. De pointilletechniek was voor hem een middel om vorm te geven aan het diepere wezen der dingen. Vanuit die filosofie koos hij ervoor om eenvoudige, schijnbaar onbelangrijke onderwerpen te schilderen. Hij schilderde bij voorkeur stillevens en landschappen die hij met behulp van ragfijne stipjes herschiep in juweeltjes van helderheid en harmonie. Bremmer liet een klein oeuvre na, waarvan het grootste deel is ontstaan in de periode 1889-1895. Museum De Lakenhal Leiden en Rijksmuseum Kröller-Müller Otterlo bezitten werk van zijn hand.